Vorige week was ik helemaal uit balans. Het besluit om nu toch echt een paard te kopen en ermee te gaan coachen bracht veel in beroering. Het was voor mij een groot besluit. Het zoeken en vinden van het ‘juiste’ paard waren roerige weken. En toen hij er eenmaal was, verwachtte ik dat ik in rustiger vaarwater zou belanden. Nou, niets was minder waar! Toen begon het eigenlijk pas. Wilskracht, mijn paard, is vanaf nu onherroepelijk lid van mijn kudde. En daarmee brengt hij alles in beroering. In de manier waarop ik mijn dagen indeel. Maar ook in hoe ik mezelf zie doordat ik mezelf door zijn ogen zie.

En dan is de vraag wat ik kan doen om de balans te herstellen. Ik weet niet hoe het voor jou is, maar ik hou van dat gevoel van evenwicht. De eerste stap was om aan te nemen dat ik uit balans was en vooral dat het erbij hoort. Een echte verandering kan niet plaatsvinden zonder dat de oude balans verstoord raakt. In zekere zin was het dus ook een positief signaal; dat ik echt een grote stap heb gezet. Alleen dat stelde me al gerust en hielp me om te ontspannen in het oog van de storm.

Ik moest mezelf eraan helpen herinneren dat het er niet om gaat dat ik steeds in balans blijf. Balans is niet statisch. Het is veel meer de vraag hoe ik omga met uit balans zijn en hoe ik daarin weer een nieuw evenwicht kan vinden. Langzaam kom ik in rustiger vaarwater en ik ben benieuwd waar het me gaat brengen.

Hoe ga jij om met in en uit balans zijn? Wat helpt jou om aan te nemen wat er gepland of ongepland op jouw pad komt?

(Foto van Tabitha Turner, Unsplash)