‘Zou jij niet eens naar een coach gaan?’, vroeg mijn collega jaren geleden toen ik nog als organisatie-adviseur werkte bij een adviesbureau. Ik begon heel hard te lachen. ‘Nee hoor’, antwoordde ik, ‘ik heb al genoeg kritiek op mezelf. Daar heb ik geen hulp bij nodig’.

Nu, jaren later, zie ik hoe bang ik was voor kritiek. Ik had eigenlijk geen idee wat een coach voor mij kon betekenen. Helaas geldt dat voor meer mensen. En hoe zou je dat ook moeten weten?

Jaren na het gesprek met mijn collega, startte ik met mijn eerste NLP opleiding. Daar kwam ik erachter dat wanneer iemand echt goede vragen stelt, je zoveel over jezelf kunt ontdekken. Zonder dat dit kritiek is of op een andere manier vervelend is. Ik ontdekte dat hoe ik de dingen deed, ook anders en vooral makkelijker kon. Nog veel belangrijker was dat ik ontdekte dat ik niet mijn gedrag was. Wat een opluchting!

De meeste mensen in mijn coachpraktijk komen bij mij terecht via mijn netwerk. Ook zij hebben meestal geen idee wat de mogelijkheden zijn. Regelmatig hebben mensen het idee dat ze maar moeten leren leven met hun onvermogen. Want ja, ‘zo ben ik nou eenmaal…’ of ‘Dat is nu eenmaal wat het werk van mij vraagt’. Als coach vind ik dit echt jammer! Want er is zoveel te ontwikkelen en te leren. Zeker met de steun van een goede coach.

Gelukkig kennen de mensen die bij mij komen voor coaching bijna altijd wel iemand die de kracht van mijn begeleiding heeft ervaren en dan bellen ze me. Mijn eigen opluchting van vroeger zie ik nu ook regelmatig terug bij de mensen in mijn praktijk, regelmatig met de verzuchting: ‘Was ik maar eerder gekomen’.